Η Παρθένα Τσοκτουρίδου μιλάει στον Δημήτρη Μπουζάρα...

 

Η Παρθένα Τσοκτουρίδου γεννήθηκε στην Πτολεμαΐδα και διαμένει στα Κομνηνά Εορδαίας.

Συγγράφει από το 1994, ενώ εκτός από τη λογοτεχνία ασχολήθηκε εντατικά με τη ζωγραφική, το θέατρο, τη δημοσιογραφία και τη σκηνοθεσία παιδικών θεατρικών παραστάσεων. Η πολυσχιδής και πολυετής δράση της παρουσιάστηκε κατά καιρούς σε εφημερίδες, περιοδικά, sites και τηλεοπτικά κανάλια. Διετέλεσε μέλος της Ένωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδας αλλά και άλλων πολιτιστικών συλλόγων. Συμμετείχε με έργα της σε 24 ανθολογίες λογοτεχνικών και εικαστικών βιβλίων, σε λογοτεχνικά περιοδικά, ποιητικά ημερολόγια και σε εγκυκλοπαίδειες, ενώ έχουν μελοποιηθεί και έξι ποιήματά της. Εξέδωσε 14 λογοτεχνικά βιβλία και ασχολήθηκε με δοκίμια, επιστολές, ιστορικές – λαογραφικές μελέτες, μικρασιατική και ποντιακή λαογραφία, τοπική ιστορία, θέατρο, παραμύθια, διηγήματα, νουβέλες και εικαστικά.

Έχουν παιχθεί σε διάφορα μέρη της Ελλάδας τρία παιδικά θεατρικά της έργα και μια ποιητική της ιστορική σύνθεση από καλλιτεχνικές και λογοτεχνικές ομάδες αλλά και σε κουκλοθέατρο από την ίδια. Έχει παρουσιάσει πολλές ποντιακές εκδηλώσεις με ομιλίες και ποίησή της σε δημόσιους χώρους, blogs και τηλεοπτικά κανάλια, ενώ συμμετείχε σε παρουσιάσεις βιβλίων συγγραφέων και ποιητών. Τέλος, διοργάνωσε χορευτικά φεστιβάλ και άλλου είδους λογοτεχνικές και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, ενώ έδωσε συχνά το παρόν σε λογοτεχνικά συνέδρια αλλά και σε ομαδικές εκθέσεις ζωγραφικής με δικά της έργα. Για την προσφορά της και το πολυετές έργο της βραβεύτηκε πολλάκις από διάφορους πολιτιστικούς και εκδοτικούς φορείς.

Κυρία Τσοκτουρίδου έχετε μια μακρά πορεία στο χώρο, ασχοληθήκατε με τη λογοτεχνία, την ποίηση, το θέατρο, τη ζωγραφική, τη δημοσιογραφία ,τη σκηνοθεσία και πολλά αλλά. Ποιο ήταν το σημείο καμπής για να ασχοληθείτε με τη συγγραφή;

Ο πόθος μου αρχικά να μάθω την ιστορία των προγόνων μου, κατόπιν την τοπική ιστορία του τόπου όπου ζούσα και αργότερα η επιθυμία μου να μπω στο χώρο της λογοτεχνίας για να τον γνωρίσω, να τον εξερευνήσω και να δημιουργήσω μέσα σ’ αυτόν. Όλα αυτά σε ένα, δηλαδή. Και το λέω αυτό, γιατί ποτέ δεν χόρταινα με τον αριθμό «ένα». Ομολογουμένως είχα πολλά σημεία καμπής και ασκήθηκα σε όλα σχεδόν τα είδη της συγγραφικής δημιουργίας, εφόσον ασχολήθηκα και με όλα όσα αναφέρετε. Το ένα με οδηγούσε στο άλλο και μου κινούσε το ενδιαφέρον να ασχοληθώ και με κάτι άλλο εκτενέστερα.

Είστε ένα άτομο με μια προσωπικότητα πολυσχιδή. Αυτό είναι σαφώς δείγμα τόλμης, εξυπνάδας, δημιουργικότητας, ικανότητας και πάνω από όλα προσαρμογής. Γίνεται ο χρόνος πιο ελαστικός όταν έχουμε τόσες πολλές «αγάπες»; Τι σημαίνει «ζω» για εσάς;

Ο χρόνος γίνεται πιο όμορφος όταν έχουμε τόσες πολλές αγάπες, επομένως και πιο ονειρικός. Έχει μεγαλύτερο νόημα η ζωή μας και νιώθουμε χαρούμενοι κι ευτυχισμένοι με τη ζωντάνια που αποκτούμε από τις δημιουργίες μας και τα αποτελέσματά τους. «Ζω» για μένα σημαίνει να κινούμαι με λιτότητα και ταπεινότητα, να αποκτώ πάσης φύσεως εμπειρίες από την ανθρωπότητα, να κινούμαι από την πραγματικότητα στην φαντασία και το αντίστροφο, να ονειρεύομαι αβίαστα, να γράφω για την αλήθεια, να είμαι αντικειμενική, να υπάρχω μέσα από τις αμφισβητήσεις, να είμαι ελεύθερη.

Επανέρχεσθε με το βιβλίο «Επιστολές μιας αλλόκοτης εποχής» το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αποστακτήριο. Ένα βιβλίο διαφορετικό, τόσο ως προς τη μορφή όσο και ως προς το περιεχόμενο. Ένα βιβλίο με επιστολές προς όλους εμάς και με θεματολογία που όχι μόνο μας αφορά αλλά φιλοδοξεί να μας προβληματίσει. Τι ήταν αυτό που σας προέτρεψε να εντάξετε τα συγκεκριμένα θέματα στις «επιστολές» σας;

Οι ευαισθησίες μου για τα θέματα που μας αφορούν όλους στην αλλόκοτη εποχή που ζούμε. Η πολιτική, η οικολογία, ο έρωτας, η λογοτεχνία, τα εικαστικά και άλλα. Φιλοδοξώ να προβληματίσω τους ασυνείδητους, τους φοβικούς, τους προδομένους, τους ερωτευμένους κλπ, με τρόπο καυστικό, αλλά και χαριτωμένο ταυτόχρονα, για την εξεύρεση μιας λύσης που θα την ανακαλύψει ο ίδιος ο αναγνώστης μέσα από τα συγκεκριμένα αναγνώσματα του βιβλίου.

Δεν επιδιώξατε να γράψετε κάτι ανάλαφρο αν και η παρουσίαση των σοβαρών κατά τα άλλα θεμάτων, είναι όντως ανάλαφρη “μεταξύ σοβαρού και αστείου” όπως έχετε δηλώσει. Εκ των πραγμάτων μας βάζετε στη διαδικασία να αναρωτηθούμε, να προβληματιστούμε, να λάβουμε θέση. Είναι ένας από τους στόχους του βιβλίου; Το έχει καταφέρει με βάση τη γνώμη των αναγνωστών έως τώρα; Τι μηνύματα λαμβάνετε;

Θετικά είναι τα μηνύματα που λαμβάνω και μάλιστα με αποδεικτικά στοιχεία από μέρους των αναγνωστών. Ο στόχος του βιβλίου ήταν όντως αυτός που αναφέρετε. Οι αναγνώστες παραδέχονται ότι ο τρόπος και το ύφος της γραφής είναι μεταξύ αστείου και σοβαρού, μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας, αλλά με αμεσότητα απευθύνεται στους ίδιους όχι μόνο να τους προβληματίσει, αλλά και να τους κάνει να πάρουν θέση στα σύγχρονα προβλήματα της εποχής μας που αφορούν όλους.

Θεωρείτε πως έτσι πρέπει να είναι η λογοτεχνία και δεν πρέπει να είναι μόνο ψυχαγωγικού χαρακτήρα; Θα πρέπει να επιδιώκει, να επιφέρει θετικές αλλαγές στη ζωή μας; Να μας προβληματίζει, να μας βάζει στη διαδικασία να ερευνούμε; Υπήρξε καθοριστική για εσάς στη διαμόρφωση σας ως συγγραφέα και με ποιον τρόπο;

Ναι, θεωρώ πως έτσι πρέπει να είναι η λογοτεχνία. Να προβληματίζει ή μάλλον να βάζει τον αναγνώστη στη διαδικασία να σκεφτεί, να αναρωτηθεί, να προβληματιστεί, να ψαχτεί, να προτείνει ή να δώσει λύσεις, να αλλάξει τη ζωή του, την ψυχολογία του και την ίδια την κοινωνία. Αυτό είναι κατά βάση και το δικό μου σκεπτικό. Ακόμη και όταν είναι ψυχαγωγικού χαρακτήρα μια γραφή, όπως π.χ. η σάτιρα, πάλι μπορεί να προβληματίσει και να επηρεάσει συνειδήσεις. Θα πρέπει να σας πω όμως ότι ο αναγνώστης αναπόφευκτα θα εμπλακεί όταν διαβάσει αυτές τις επιστολές σε μια ποιοτική διαδικασία έρευνας για τον εαυτό του και την κοινωνία, θα στοχαστεί, θα αναλύσει, θα μελετήσει και θέλω να πιστεύω ότι θα προσανατολιστεί σε προσωπικές, κοινωνικές, οικολογικές και πολιτισμικές πρακτικές. Σαφώς ο προβληματισμός ήταν καθοριστικός και στη δική μου συγγραφική οντότητα και δεν σας κρύβω πως ασχολήθηκα ερευνητικά με θέματα οντολογικών προσεγγίσεων προκειμένου να αποκτήσω τη γνώση της πραγματικότητας, της κριτικής, της αυτοκριτικής, της περισυλλογής και του ρεαλισμού στη διαμόρφωσή μου ως συγγραφέας και ποιήτρια.

Πολιτική και ανθρώπινες σχέσεις, λογοτεχνία και αλήθεια, ερωτήματα για την τέχνη, προβληματισμός για τη σχέση μας με τη φύση και πολλοί ακόμη προβληματισμοί. Σωστή η σκέψη σας να τους αναδείξετε και να τους προβάλετε μέσα από το βιβλίο. Ακούμε όμως; Διαβάζουμε; Τι φταίει και απομακρυνθήκαμε από τα αναγνώσματα που έχουν να μας προσφέρουν, για ποιους λόγους απομακρυνόμαστε συνεχώς από το καλό βιβλίο; Τι είδους αναγνώστες είμαστε;

Υπάρχουν σήμερα οι αναγνώστες των σημειώσεων, οι κοιλιόδουλοι αναγνώστες, οι ψαγμένοι, οι άψαχτοι τύπου κοτσομπολίστικου, οι παθητικοί, οι παθιασμένοι με κάποιο είδος της λογοτεχνίας, οι ηθικοί, οι ανήθικοι, οι κακολόγοι, οι συμπλεγματικοί και ό,τι μπορεί να φανταστεί ο νους του ανθρώπου. Καλό βιβλίο για τον κάθε αναγνώστη είναι αυτό που επηρεάζει θετικά τον εγκέφαλό του. Κι επειδή η εποχή μας είναι αλλόκοτη, δεν μπορούμε κατά την άποψή μου να γνωρίζουμε τι είναι αυτό που αρέσει και ευχαριστεί τον άλλον. Κάτι δηλαδή που για μας είναι καλό, ηθικό και σοβαρό, για κάποιον άλλον μπορεί να μην είναι, να μη του αρέσει αυτή η φιλοσοφία γιατί τη θεωρεί ρομαντική και εξωπραγματική και για διάφορους άλλους λόγους. Αυτοί πρέπει να είναι οι λόγοι που απομακρύνονται από τα «καλά βιβλία» και γι’ αυτό το λόγο πρέπει να τους προβληματίζουμε κι εμείς οι συγγραφείς μεταξύ σοβαρού και αστείου πάντα απευθυνόμενοι άμεσα στους ίδιους με επιστολές μας είτε αυτοί ακούν είτε διαβάζουν ή όχι. Πιστεύω όμως ότι ο κόσμος σήμερα διαβάζει και μάλιστα πολύ. Το θέμα είναι όμως τι διαβάζει. Πάντως βιβλία όχι. Πολύ δύσκολα. Οι περισσότεροι είναι προσηλωμένοι ολημερίς και ολονυχτίς στα τάμπλετ και τα κινητά τους διαβάζοντας ό,τι τους λανσάρουν οι διάφοροι επιτήδειοι ως μόδα και κοινωνικό δεδομένο. Τι φταίει; Η παιδεία; Η παραπαιδεία; Η νοοτροπία; Συμφέροντα; Πρακτικές; Η πολιτεία; Ποιος ξέρει; Αυτός όμως που θέλει να μάθει, σίγουρα θα αναρωτηθεί, θα ψαχτεί και θα δώσει την απάντηση που πρέπει στον εαυτό του.

Από το βιβλίο σας εισπράττω πως η δυσκολότερη των σχέσεων, είναι αυτή με τον ίδιο μας τον εαυτό. Θεωρείτε πως από εκεί ξεκινούν όλα; Είναι αυτή η δυσκολότερη σχέση; Για ποιους λόγους;

Στην αλλόκοτη εποχή που ζούμε η σχέση μας με τον εαυτό μας δεν είναι και η καλύτερη. Ο εαυτός μας είναι παθολογικά εγωκεντρικός, ναρκισσιστικός, αδέξιος, ασυναίσθητος, φιλόδοξος, απαιτητικός, ανεύθυνος, απόμακρος. Γι’ αυτό το λόγο δεν τα πάμε καλά μαζί του. Επειδή δεν έχει αρετές, δεν έχει ισορροπίες και δεν μάθαμε να τον αγαπάμε. Ούτε που τον γνωρίζουμε βασικά ποιος είναι, αλλά ούτε και που μας γνωρίζει κι ο ίδιος. Όντως δύσκολη η σχέση, όπως το λέτε. Και φυσικά όλα ξεκινούν από τον ίδιο τον εαυτό μας, τον οποίο πρέπει να αποδεχτούμε, εφόσον τον γνωρίσουμε πρώτα και κατά κύριο λόγο. Μόνο όταν αποκτήσουμε μια υγιή σχέση μαζί του, τότε θα πετύχουμε τους στόχους, τον προσδιορισμό, την ηρεμία και την ισορροπία μας.

Περιγράφετε μια πραγματικότητα η οποία λαμβάνει χώρα σε μια κοινωνία βασισμένη σε θεσμούς. Τι θα γινόταν δηλαδή αν δεν υπήρχαν θρησκείες, νόμοι, ο θεσμός της οικογένειας χαλαρώσει και άλλο κτλ.; Θα πρέπει πάντα να υπάρχει ο πέλεκυς πάνω από τα κεφάλια μας ώστε να βρισκόμαστε στα όρια μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας; Είμαστε εντελώς ανήμποροι μπροστά στα πάθη και τις παρορμήσεις μας; Ποσό σημαντικός είναι ο ρόλος του συναισθήματος στην ανθρώπινη δράση και πόσο στην λήψη μιας ορθολογικής απόφασης; Μπορεί τελικά ο νους κάτω από προϋποθέσεις να παίρνει τη σκυτάλη από το συναίσθημα, και ποιες είναι αυτές κατά τη γνώμη σας;

Πολλές οι ερωτήσεις σας, οι οποίες θέλουν μεγάλη ψυχανάλυση και ψυχοδιαγνωστική αξιολόγηση που αν την κάνουμε, σίγουρα μπορούμε να γράψουμε και μυθιστόρημα. Θα απαντήσω με κάτι απλό σε όλα αυτά: Καλό είναι να μη πέφτουμε στην παγίδα του εγωισμού και να μην είμαστε ακραίοι σε ό,τι σκεφτόμαστε και πράττουμε. Παν μέτρον άριστον, κατά τους αρχαίους ημών προγόνους. Πως θα το πετύχουμε αυτό; Όταν μάθουμε να μιλάμε με τον εαυτό μας ευγενικά και ήρεμα και να μη του ασκούμε επιθετική αυτοκριτική ή φταίξιμο για όλα αυτά που αναφέρετε παραπάνω στις ερωτήσεις σας.

Μιλήσατε για εφησυχασμό και συμβιβασμό δύο έννοιες τόσο συνυφασμένες με τον μέσο Έλληνα. Πόσο εύκολο είναι όμως να αποτιναχθούν, να βγουν όχι μόνο από το λεξιλόγιο αλλά και από τη σκέψη και τη φιλοσοφία μας για τη ζωή;

Είναι πολύ δύσκολο, επειδή ο ασυμβίβαστος Έλληνας υποφέρει από τις σκέψεις του. Εμείς όμως οι συγγραφείς πρέπει να είμαστε πάντα συνοδοιπόροι στο ταξίδι αυτό των σκέψεων του, επειδή γνωρίζουμε ότι είναι ένας πληγωμένος πολίτης από τον ίδιο του τον εαυτό και από τους ανθρώπους, που δεν κοιμάται, αλλά ονειρεύεται για ένα καλύτερο μέλλον και ταλαιπωρημένος όπως είναι, δεν ξέρει τι να κάνει και που να κοιτάξει για να έχει νόημα η ύπαρξή του. Είθε η ταλαιπωρία του αυτή να πιάσει τόπο και τα διλήμματά του κάποτε να βρουν απάντηση για να μπορεί να κοιμάται ήσυχος τα βράδια.

Ποιο από τα θέματα που πραγματεύεστε στο βιβλίο σας ήταν εκείνο που σας προβλημάτισε περισσότερο στη διαχείριση του;

Όλα. Τα ήθελα πειστικά, ισχυρά, ενδιαφέροντα, αξέχαστα.

Είναι κυνήγι μιας ουτοπίας όλο αυτό που περιγράφετε στο βιβλίο σας; Υπάρχει ελπίδα;

Ναι, αλλά υπάρχει ελπίδα εφόσον υπάρχουν ιδέες προόδου, αλήθειας, αναβάθμισης, γνώσης, λύσεων, δικαιοσύνης. Η ελπίδα γεννιέται πάντα μέσα από ουτοπικές ιδεολογίες. Μας εξοπλίζει με θάρρος, ψυχική δύναμη, σθένος και πίστη για να βρούμε λύσεις ακόμη και στα πιο σύνθετα προβλήματά μας.

Τι διαβάζετε συνήθως, Ποιο βιβλίο έχετε διαβάσει πάνω από δυο φορές;

Ξένους συγγραφείς. Το βιβλίο που με στιγμάτισε και το διάβασα πολλές φορές στα εφηβικά μου χρόνια ήταν «ΟΙ ΑΔΕΡΦΟΙ ΚΑΡΑΜΑΖΩΦ». Επίσης διάβασα αρκετές φορές και τα βιβλία «ΟΣΑ ΠΑΙΡΝΕΙ Ο ΑΝΕΜΟΣ», τον «ΟΘΕΛΛΟ» και την ΚΑΣΣΙΑΝΗ».

Ετοιμάζετε κάτι νέο για το μέλλον;

Γράφω συνέχεια. Δεν γνωρίζω όμως τι μου επιφυλάσσει το μέλλον.

Πηγή:

https://www.bookia.gr/index.php?action=Blog&post=585986fa-e5ed-46c1-a453-1c616433a80a&fbclid=IwAR1bHGbOBPW0GnhJczoIt5A7qnbaHwUK69tp6M85hpnHOm--_6QEWMNh7J8

Ποίημά της Παρθένας Τσοκτουρίδου για την Κύπρο επιλέχθηκε μέσα στα (20) πρώτα καλύτερα σε ποιητικό διαγωνισμό της "Εταιρείας Πολιτιστικής Κληρονομιάς Κατωκοπιάς Κύπρου τον Δεκ΄20

 

Μίνι συνέντευξη με την Παρθένα Τσοκτουρίδου στο Ιστολόγιο Τέχνης και Πολιτισμού "Koukidaki" για το νέο της βιβλίο "Επιστολές μιας αλλόκοτης εποχής"

 

Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;

Θέλησα να συνοδεύσω τους αναγνώστες μέσω των επιστολών μου σε μια νέα πραγματικότητα μιας εποχής, αλλόκοτης θα χαρακτήριζα, στο κατώφλι του νέου κόσμου που διαμορφώνει η παγκοσμιοποίηση και όχι μόνο.

Πιο συγκεκριμένα, στο βιβλίο μου αυτό προτείνω συμβουλευτικές συνταγές μαγειρικής για ένα εξελιγμένο πνεύμα δικαιοσύνης και ανθρωπισμού στους μάγειρες της πολιτικής εξουσίας και συνιστώ κάποια πράγματα στους πολιτικοπληττόμενους πολίτες μεταξύ αστείου και σοβαρού.

Ασχολούμαι με το δρόμο του χωρισμού των προδομένων, απατημένων και χωρισμένων γυναικών που οδηγεί στην απελευθέρωση και στην εσωτερική τους αναζήτηση, με το πως πρέπει και γιατί ένας λογοτέχνης να στρέφει την προσοχή του στην αλήθεια και στην πίστη  για μια αναπνεύσιμη ανθρωπότητα, για το αν μπορεί ένας ζωγράφος να δώσει συναισθήματα ομορφιάς και ελευθερίας βοηθώντας τον ψυχισμό των ανθρώπων να ισορροπεί αρμονικά και με τις παροτρύνσεις μου στους φοβικούς καλλιτέχνες, με τα μαθήματα που δίνω με τη νεραϊδένια φαντασία μου στους ασυνείδητους μη οικολόγους για σεβασμό και αρμονία στη Φύση και στο Περιβάλλον.

 Επίσης, έγραψα και δυο ασυνήθιστες επιστολές, η μία ερωτική και η άλλη στην πληγωμένη καρδιά, με απαντήσεις πάντα σε όλες τις επιστολές μου πάνω στα ερωτήματα της αλλόκοτης εποχής που ζούμε, τα οποία χαρακτηρίζουν τον πολιτισμό μας σήμερα και κάνουν την καρδιά του Έλληνα να χτυπά δυνατά πότε από δάκρυα και πότε από χαρά.

 

 

Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;

Στοχασμός.

 

 

Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;

Να αναζητήσει το δρόμο του πάνω στα συγκεκριμένα αυτά θέματα που τον ενδιαφέρουν δίχως εφησυχασμούς και συμβιβασμούς στις παγίδες της αλλόκοτης πολιτισμικά και γενικά κοινωνικά εποχής μας, αποτινάσσοντας όλα αυτά τα βαρίδια από τον ψυχισμό και τη ζωή του που τον πλακώνουν και τον καταρρακώνουν ψυχικά και ηθικά.

 

 

Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, που θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;

Ένα γαλήνιο ταξίδι στη δύναμη της αλήθειας που θα κρατούσε για όσο συμμαχούσαμε μαζί της.

 

 

Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο

Μάθετε να επαινείτε τους άξιους, να σιωπάτε όταν, όπου και όποτε πρέπει να μη λέτε ποτέ κακό λόγο για κανένα καλό άνθρωπο, να μην τον συκοφαντείτε, να μη υβρεολογείτε και χυδαιολογείτε, να διατηρείτε το απόρρητο, να μη προδίδετε, να μη κομπορρημονείτε, να έχετε κοινωνική αγωγή, αξιοπρέπεια κι ευπρέπεια.

 

Η Παρθένα Τσοκτουρίδου στην Επιτροπή Βραβεύσεων του Θ΄ παγκόσμιου διαγωνισμού ποίησης της ΑΜΦΙΚΤΥΟΝΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ.....

 

"Αμφιβάλλεις για μένα" (Ποίηση: Παρθένα Τσοκτουρίδου - Σύνθεση και μελοποίηση της μουσουργού Ελευθερίας Μεταξά)

ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΗΣ ΠΑΡΘΕΝΑΣ ΤΣΟΚΤΟΥΡΙΔΟΥ ΣΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ 8ου ΤΕΥΧΟΥΣ ΤΟΥ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΚΕΦΑΛΟΣ ΜΕ ΘΕΜΑ: "Κυβερνήτης της Ταϊλάνδης ο Κεφαλλονίτης Κωνσταντίνος Γεράκης"

https://kefalosperiodiko.blogspot.com/2020/06/8.html

Είναι αληθινό γεγονός ότι ο ιδιοφυής Έλληνας Κωνσταντίνος Γεράκης από την Κεφαλονιά κυβέρνησε την εξωτική χώρα της Ταϊλάνδης πριν από αιώνες. Γεννήθηκε το 1647 στο Αργοστόλι. Ανήσυχη φύση, μόλις 13 ετών, δραπέτευσε μια νύχτα από το αυστηρό του σπίτι και επιβιβάστηκε ως λαθρεπιβάτης σ’ ένα αγγλικό πλοίο αγκυροβολημένο στην πατρίδα του.

Στα 30 χρόνια του ήταν ανώτερος υπάλληλος της περίφημης «Αγγλικής Εταιρίας των Ανατολικών Ινδιών». Μιλούσε άπταιστα Ευρωπαϊκές και Ασιατικές γλώσσες και ταξίδευε συνεχώς στις θάλασσες της Άπω Ανατολής. Λίγο αργότερα παραιτήθηκε από την εταιρία κι ανέλαβε για λογαριασμό του εμπορική επιχείρηση. Εξελίχτηκε σε πολύ πλούσιο μεγαλέμπορο με χώρους της δράσης του σε όλη τη Νότια, Νοτιανατολική και Ανατολική Ασία.

Το φθινόπωρο του 1860 ο Έλληνας μεγαλοεφοπλιστής στάθηκε άτυχος. Σ’ ένα ταξίδι του έξω από την Ταϊλάνδη, το πλοίο του ναυάγησε. Ο ίδιος διασώθηκε, κατεστραμμένος πια, αλλά έσωσε και τον γηραλέο πρεσβευτή του Σιάμ στην Περσία, ο οποίος εκτίμησε την ενέργειά του αυτή. Γεμάτος ευγνωμοσύνη και θαυμασμό προς το πρόσωπό του, λοιπόν, ανέλαβε να τον παρουσιάσει στην Αυλή και να τον χρησιμοποιήσει στη δημόσια υπηρεσία του βασιλείου του Σιάμ.

Σ’ ένα έτος ο Κ. Γεράκης βρέθηκε πανίσχυρος στη χώρα των ελεφάντων, γεμάτος υψηλά αξιώματα, μέσα σ’ ένα Ασιατικό δουλοκτητικό και φεουδαρχικό περιβάλλον, όπου ο βασιλιάς θεωρούνταν η ζωντανή ενσάρκωση του Βούδα και μπορούσε να κόψει το κεφάλι οποιουδήποτε υπηκόου του. Ο παντοδύναμος εκείνος βασιλιάς θαύμασε τον δαιμόνιο Έλληνα, ο οποίος μετά από δυο χρόνια ήταν ήδη πρωθυπουργός της εξωτικής χώρας.

Ο Κ. Γεράκης οδήγησε τη χώρα προς τον εκσυγχρονισμό και τον χριστιανισμό εισάγοντας βαθμιαία το εμπόριο, τον πολιτισμό και τις διοικητικές μεθόδους της αναπτυγμένης Ευρώπης. Προστάτευσε τους ιεραπόστολους και τους έμπορους της Δύσης και επί των ημερών του ο χριστιανισμός διαδόθηκε ελεύθερα κατακτώντας ευρύ έδαφος.

Επέλεξε τη Γαλλία ως χώρα πρόσδεσης και υπέγραψε το 1686 ευρύτατη εμπορική και στρατιωτική συνθήκη για ν’ αποφύγει τις ορέξεις των Μεγάλων Δυνάμεων που διεκδικούσαν κυριαρχία στα εδάφη του Σιάμ. Ο Γαλλικός στρατός εγκαταστάθηκε στην πρωτεύουσα του Σιάμ και οι Γάλλοι ιεραπόστολοι άρχισαν τον δραστήριο προσηλυτισμό των κατοίκων της χώρας.

Ο Κ. Γεράκης ουσιαστικά είχε παραδώσει το Σιάμ στη Γαλλική επιρροή ελπίζοντας ότι θα το εκσυγχρόνιζε ριζικά. Αυτό όμως προκάλεσε τη λυσσώδη αντίδραση της ντόπιας φεουδαρχικής τάξης, αλλά και των Ολλανδών και Πορτογάλων.

Ο μανδαρίνος Όχρα Περτσάρσχα οργάνωσε επανάσταση κατά του θρόνου και του πρώτου συμβούλου του και η έκρηξη δεν άργησε να φανεί. Τη νύχτα της 6ης Φεβρουαρίου του 1688 υπό την ηγεσία του  Ο. Περτσάρσχα μεγάλο μέρος της Μπανγκόκ εξεγέρθηκε ένοπλα κι επιτέθηκε στ’ ανάκτορα. Ο Γαλλικός στρατός έμεινε αδρανής, αλλά η στάση καταπνίγηκε στο αίμα.

Τα μεσάνυκτα της 18ης Μαΐου ξέσπασε εξέγερση με τρομακτική βιαιότητα. Με το σύνθημα «θάνατος στους ξένους, στον πουλημένο βασιλιά και στον Ρούμι» (Έλληνα, όπως αποκαλούσαν τον Κ. Γεράκη), ολόκληρος ο πληθυσμός έλαβε τα όπλα. Τη φορά αυτή το κράτος αιφνιδιάστηκε και δεν μπόρεσε ν’ αναχαιτίσει τη θύελλα. Πρώτη εξοντώθηκε η Γαλλική φρουρά και κατόπιν ο βασιλιάς κι ο ίδιος ο Κ. Γεράκης αιχμαλωτίστηκαν και ρίχτηκαν σιδηροδέσμιοι στις φυλακές, ενώ ο Ο. Περτσάρσχα ανέβηκε πραξικοπηματικά στο θρόνο.

Μετά από λίγες μέρες ο δεσμώτης μονάρχης και όλα τα μέλη της οικογένειάς του σύρθηκαν στην προ των ανακτόρων πλατεία και πολτοποιήθηκαν από τους λευκούς ελέφαντες με αλαλαγμούς από το εξαγριωμένο πλήθος.

Την 5η Ιουλίου και ο εγκάθειρκτος πρωθυπουργός ανασύρθηκε από το σκοτεινό κελί του για ν’ αντικρίσει για τελευταία φορά το φως του ήλιου. Στήθηκε στην πλατεία και υπέστη ακόμη πιο μαρτυρικό θάνατο. Του αποκόπηκαν κατά σειρά τα χέρια και τα πόδια, ανοίχτηκε η κοιλιά του και εξορύχτηκαν οι οφθαλμοί του. Επειδή ζούσε ακόμη, ένας λευκός ελέφαντας του έδωσε τη χαριστική βολή με το συντριπτικό πέλμα του.

Έτσι, τερμάτισε την πολυτάραχη  ζωή του σε ηλικία 41 ετών ο μέγας Κεφαλλονίτης, ο οποίος υπήρξε αναμφίβολα μία από τις διαπρεπέστερες φυσιογνωμίες του έθνους κατά την περίοδο της δουλείας του στους Ασιάτες.

(Μελέτη της Παρθένας Τσοκτουρίδου)

http://tsoktouridouparthena.blogspot.com/2020/03/blog-post.html

ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΗΣ ΠΑΡΘΕΝΑΣ ΤΣΟΚΤΟΥΡΙΔΟΥ ΣΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ «ΠΟΙΗΤΙΚΟΥ ΛΕΥΚΩΜΑΤΟΣ - ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ 2020» ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "ΚΕΦΑΛΟΣ"

https://kefalosperiodiko.blogspot.com/2020/06/giorththspoihshs.html

Αγαπητοί συμμετέχοντες στο «Ποιητικό Λεύκωμα - Γιορτή της Ποίησης 2020»,

Με χαρά αναγγέλουμε την κυκλοφορία του ποιητικού λευκώματος για την ετήσια γιορτή της ποίησης, στο οποίο συμμετέχουν 205 λογοτέχνες και καλλιτέχνες σε 276 σελίδες στολισμένες με έμμετρα και πεζά ποιήματα, χαϊκού, μελέτες, άρθρα, δοκίμια, φωτογραφίες, πίνακες ζωγραφικής και σκίτσα. Η παρουσίαση του ποιητικού λευκώματος πραγματοποιήθηκε σε μία διαδικτυακή διήμερη εκδήλωση με τίτλο: «Γιορτή της Ποίησης 2020», στην οποία απαγγείλαμε ποιήματα και διαβάσαμε αποσπάσματα των επιστημονικών έργων των συμμετεχόντων κατά το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Μαρτίου (28 και 29 Μαρτίου 2020), ενώ παράλληλα από τις 6 έως τις 20 Απριλίου 2020 πραγματοποιήσαμε την: «1η Έκθεση Ζωγραφικής, Σκίτσου & Φωτογραφίας Κέφαλος» -με ηλεκτρονικά μέσα- με τη συμμετοχή των καλλιτεχνών του εν λόγω λευκώματος.

Ο Εκδότης

Πλούταρχος Πάστρας

Συνέντευξη με τη λογοτέχνιδα Παρθένα Τσοκτουρίδου - ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ - από το περιοδικό ΚΕΦΑΛΟΣ

https://kefalosperiodiko.blogspot.com/2020/06/parthena-tsoktouridoy.html

 Ο «ΚΕΦΑΛΟΣ - Το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλονιάς» έχει ξεκινήσει μία νέα δράση με τίτλο: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ» (ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ 4ο ΤΟΜΟ γίνονται δεκτές έως τις 31/12/2020 - ΥΠΟΒΟΛΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΩΝ: ΕΔΩ) και προσκαλεί όλους τους Λογοτέχνες, Ποιητές και Συγγραφείς να συμμετάσχουν σ' αυτήν. Σκοπός της εν λόγω δράσης είναι η προβολή μέσω αφιερωμάτων και συνεντεύξεων των σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών, Ποιητών και Συγγραφέων, είτε έχουν εκδώσει κάποιο βιβλίο είτε όχι και η δημιουργία του τέταρτου τόμου της «Εγκυκλοπαίδειας των Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών», η οποία έχει συσταθεί σε μία ανεξάρτητη ιστοσελίδα με τη μορφή ηλεκτρονικών τόμων και την έκδοση δωρεάν e-book.

Στη σημερινή μας παρουσίαση στα πλαίσια της δράσης: «ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ», θα σας παρουσιάσουμε τη λογοτέχνιδα, Παρθένα Τσοκτουρίδου, η οποία συμμετέχει στην «Εγκυκλοπαίδεια Σύγχρονων Ελλήνων Λογοτεχνών» και απάντησε στις ερωτήσεις του Δημοσιογράφου, Λογοτέχνη και Εκδότη του Περιοδικού Κέφαλος, κ. Πλούταρχου Πάστρα, για το λογοτεχνικό της έργο, τα βιβλία και τη λογοτεχνία. 

 

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΘΕΝΑ ΤΣΟΚΤΟΥΡΙΔΟΥ

1. Αν έπρεπε να δώσετε έναν ορισμό για τη λογοτεχνία, ποιος θα ήταν αυτός;

Λογοτεχνία είναι η μυθοπλαστική γραφή πρωτότυπων κειμένων που εκφράζουν έννοιες, λειτουργίες ή αναπαραστάσεις της πραγματικότητας και προσφέρουν αισθητική απόλαυση με την ιδιαίτερη χρήση και έκφραση της πλούσιας λεκτικής γλώσσας μας που επιλέγουμε να ανήκει σε κάποιο ρεύμα (κλασικό, ρεαλιστικό, νατουραλιστικό κλπ).

 2. Τι μπορεί να προσφέρει η λογοτεχνία στο σύγχρονο άνθρωπο;

Μια αποτελεσματική διέξοδο στους προβληματισμούς και στις ανησυχίες του μέσω της αισθητικής απόλαυσης, της παιδείας, του πολιτισμού, της φιλοσοφίας, της εκπαίδευσης, της μόρφωσης. Επίσης, συναισθηματική ισορροπία μέσω αποκαλυπτικών εμπειριών, επομένως και αυτογνωσία. Ακόμη, συγκίνηση (χαρά, υπερηφάνεια, δικαίωση) στην ομορφιά, στη ζωή, στην ευτυχία, αλλά και δράμα με σκληρότητες, παραλογισμούς, αλήθειες και πάλι συγκίνηση (δάκρυα, λύπη, αναστάτωση, φόρτιση) για να μπορεί ο άνθρωπος να σκέφτεται και να συναισθάνεται, επομένως να έχει και επιρροές από τις αξίες του λογοτεχνικού έργου που διαβάζει.

 3. Η ποίηση στις ημέρες μας δεν έχει τη θέση που κατείχε παλαιότερα. Για ποιο λόγο πιστεύετε πως συμβαίνει αυτό και πως θεωρείτε ότι θα είναι το μέλλον της;

Αυτό είναι σχετικό. Ο άνθρωπος από την παιδική του ήδη ηλικία απαγγέλει ποίηση σε όλες τις εκδηλώσεις της ζωής του (σχολικές, εφηβικές). Η ποίηση είναι στη ζωή του επιπλέον και μέσω των σχολικών του βιβλίων και της παιδικής λογοτεχνίας (παραμύθια, πεζογραφήματα, ιστορική ποίηση κλπ). Όταν μεγαλώνει, ερωτεύεται και ασχολείται και πάλι με την ποίηση, ειδικά με τη μελοποιημένη, με την οποία ασχολείται περισσότερο λόγω των πολλαπλών του μουσικών ακουσμάτων. Γερνώντας ο άνθρωπος ασχολείται ακόμη περισσότερο με την ποίηση (ιστορική, θεολογική, αφηγηματική κ.α.) ως έκφραση στις εκφάνσεις της ζωής του (αισθήματα λύπης, πόνου, χαράς, φαντασίωσης κ.α.) και δρα ως ευεργετική στην ψυχολογία και στον ορθολογισμό της σκέψης του. Εάν η ποίηση δεν κατέχει σήμερα τη θέση που κατείχε παλιότερα, όπως υποστηρίζετε, θεωρώ ότι μπορεί να συμβαίνει λόγω της μη σωστής εκπαίδευσης της παιδείας μας. Όσο για το μέλλον της ποίησης, θεωρώ πως όσο μελοποιείται, θα έχει πολύ καλό μέλλον, όπως πολύ καλό μέλλον θα έχει και μέσω των λογοτεχνικών προσπαθειών που γίνονται μέσω πολιτιστικών και λογοτεχνικών φορέων στα τελευταία χρόνια στην χώρα μας, όπου αποτυπώνονται οι ποιητικές σκέψεις πολλών ποιητών σε ομαδικά βιβλία και εγκυκλοπαίδειες.

 4. Και τώρα μία δύσκολη ερώτηση. Τι σημαίνει για σας ποίηση;

Ποίηση είναι η τέχνη των τεχνών του λόγου, κατά την οποία οι λέξεις υφαίνονται για να εκφράσουν συναισθηματισμό, απόλαυση, σοφία και εξωτερικεύονται ως συνήθως με μουσικό και ψυχικό υπόβαθρο, πότε σε μορφή δράματος και άλλοτε σε λυρική, επική ή σατιρική μορφή..

5. Πότε ξεκινήσατε ν’ ασχολείστε με την τέχνη του λόγου και ποιος ήταν ο λόγος που σας παρότρυνε;

Ξεκίνησα από πολύ μικρή να γράφω ποιήματα έχοντας ερεθίσματα από το σχολείο και την κοινωνία γενικά. Συμπαράσταση και ενθάρρυνση είχα πάντα από τους γονείς μου (παιδιά προσφύγων του Πόντου), οι οποίοι με παρότρυναν να γράφω, ειδικά ιστορικά γεγονότα, με σκοπό πάντα και επιθυμία δική τους κάποτε να γίνω συγγραφέας.

 6. Γιατί γράφετε;

Γράφω για να βγάλω αλήθειες, να εκφράσω πλούτο συναισθημάτων, να κάνω ψυχανάλυση στον εαυτό μου και στους άλλους, να κάνω αποστράγγιση του μυαλού και της ψυχής μου. 

 7. Ποια είναι η πηγή της έμπνευσής σας; 

Πηγή της έκφρασής μου είναι η κοινωνία με τις ιστορίες της και τις διάφορες εκφάνσεις της ζωής της, που όσες με συγκινούν ιδιαίτερα, τις αποτυπώνω με τον δικό μου τρόπο και τη δική μου τεχνική, η οποία είναι απλή στον πεζό λόγο (για να μπορεί να το διαβάσει οποιοσδήποτε), αλλά δύσκολη στον ποιητικό (σχεδόν σπαζοκεφαλιά), στον οποίο χρησιμοποιώ σύνθετες και αλληγορικές λέξεις.

8. Με ποιο λογοτεχνικό είδος ασχολείστε περισσότερο;

 Ασχολήθηκα με όλα σχεδόν τα είδη του λογοτεχνικού λόγου: Λαογραφία, ιστορία, ποίηση (με όλα τα είδη), θέατρο (παιδικό, κουκλοθέατρο, παραμύθι), ιστορικές μελέτες, εκπαιδευτικά παραμύθια, νουβέλα, πεζογραφήματα (για παιδιά και μεγάλους), άρθρα, δοκίμια κ.α. Δεν έχω προτίμηση ειδικά σ’ ένα λογοτεχνικό είδος, επειδή μ’ ενδιαφέρουν όλα τα είδη ανάλογα με την εκάστοτε εποχιακή περίσταση που θεωρώ ότι πρέπει να παρουσιάσω.

 9. Μιλήστε μας για το λογοτεχνικό σας έργο.

Τα  βιβλία μου:

·                     «Οι πατρογονικές ρίζες των Κομνηνιωτών», (Λαογραφικό – Ιστορικό) 

·                     «Η προγονική ιστορία του Δήμου Βερμίου», (Ιστορικό) 

·                     «Μορμολύκεια», (παιδικό θέατρο)

·                     «Οι Κοτζαμάνοι ιμνύσταν Μωμόγεροι», (ποντιακό θέατρο) 

·             "Η Ζούμπη στον μυστικό κόσμο της παραμυθένιας φύσης», (εκπαιδευτικό παραμύθι) 

·                     «Ο κόκκινος ποταμός», (παραμύθι των διαβητικών) 

·                     «Η καμπάνα του Πόντου χτυπάει στο Βέρμιο», (πεζογράφημα) 

·                     «Σαρκοφάγου οιμωγές», (Ποίηση με δοκίμια)   

·                     Αλησμόνητες Πατρίδες του Ελληνισμού, (Ιστορική μελέτη)

·                     «Το τελευταίο αντίο της μάνας», (Νουβέλα) 

·                     «Βουτιές στον έρωτα» (18 διηγήματα) 

·                     «Η μάνα της προσφυγιάς», (παραμυθοιστορία) 

·                     «Ο παθός μαθός», (εκπαιδευτικό ποντιακό παραμύθι) 

·                     «Ο ποντικός και η θυγατέρα του», (θεατρική διασκευή) 

 

Η συμμετοχή μου στα εξής λογοτεχνικά βιβλία:

·                     «Ανθολογία ποίησης», εκδόσεις «Υδρόγειος», υπό την Αιγίδα του Υπουργείου Μακεδονίας – Θράκης

·                     Ποντιακή Εγκυκλοπαίδεια του Μαλλιάρη, 11ος τόμος

·                     Οι ποιητές γιορτάζουν την άνοιξη», εκδόσεις «Υδρόγειος», υπό την Αιγίδα του Υπουργείου Μακεδονίας – Θράκης

·                     (2) ΛΕΞΙΚΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΙΑΝΟΗΣΗΣ

·                     «Ειρήνη, πανανθρώπινο αγαθό», έκδοση ποιητικού ανθολογίου το 2008

·                     «Φθινοπωρινές νότες» της «Μουσικής Εταιρείας Βορείου Ελλάδος» και της «Αμφικτυονίας Ελληνισμού», έκδοση 2008

·                     «Ερωτικός Μάϊος» της Θεσ/νίκης, Ε’ Τόμος – 2007, Ανθολογία Ερωτικής Ποίησης της Μουσικής Εταιρείας Βορείου Ελλάδος

·                     «Φθινοπωρινές Νότες» της Μουσικής Εταιρείας Βορείου Ελλάδος και της Αμφικτυονίας 

·                     Ελληνισμού

·                     «Ερωτικός Μάιος», ΣΤ΄ ΤΟΜΟΣ, 2008, της Μουσικής Εταιρείας Βορείου Ελλάδος

·                     «Ερωτικός Μάης» 2008, εκδόσεις «ΥΔΡΟΓΕΙΟΣ»

·                     «Ερωτικός μάιος» της Θεσσαλονίκης, Ζ΄Τόμος, 2011, της Μουσικής Εταιρείας Βορείου Ελλάδος

·                     Λεύκωμα έργων ζωγραφικής με τίτλο: «Η τέχνη στην κοινωνία» του Νοσοκομείου ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ Θεσ/νίκης,  εκδ. «ΑΜΦΙΚΤΥΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ»

·                     «Ζωοφιλία και ποίηση», Εκδόσεις «Οιωνός»

·                     «ΑΛΜΑΝΑΚ» Βραβείων άνθος, εκδόσεις «ίανθος»

·                     Το αρχαίο ελληνικό μεγαλείο», εκδ. «ΑΜΦΙΚΤΥΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ»

·                     Εγκυκλοπαίδεια γραμμάτων και τεχνών, εκδ. «ΑΜΦΙΚΤΥΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ», 1ος και 2ος τόμος

·                     Εγκυκλοπαίδεια λογοτεχνίας, ΧΑΡΗ ΠΑΤΣΗ, 3 τόμοι

·                     «Ο λόγος ο ελληνικός, φως της οικουμένης», εκδ. «ΑΜΦΙΚΤΥΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ»

·                     «Τέχνην ποιούμεν», Λεύκωμα ζωγραφικής, εκδ. «ΑΜΦΙΚΤΥΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ»

·                     ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ του ΣΤ’ Παγκόσμιου Ποιητικού Διαγωνισμού της ΑΜΦΙΚΤΥΟΝΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ«Δείπνο ποιητών», εκδόσεις «Εντύποις», 2017

·                     «Αχ! Έρωτα!», 2020, εκδόσεις «Βεργίνα»

 Παίχτηκαν (3) θεατρικά μου έργα

·                     «Αίσωπε αγαπητέ», Κουκλοθέατρο, σε σκηνοθεσία του ηθοποιού Γ. Σιαπανίδη

·                     «Ο ποντικός και η θυγατέρα του», σε σκηνοθεσία Μ. Κοκίδου και Κουκλοθέατρο που έπαιξα η ίδια.

·                     «Η χιονάτη και οι εφτά νάνοι», σε σκηνοθεσία της εκπαιδευτικού Εορδαίας Κ. Τσογγίδου

 Οι Βραβεύσεις  μου :

·                     ΔΙΠΛΩΜΑ ΤΙΜΗΣ από τις Εκδόσεις «Υδρόγειος»

·                     ΤΙΜΗΤΙΚΟ ΔΙΠΛΩΜΑ από την «Αμφικτυονία Ελληνισμού»

·                     (2) ΤΙΜΗΤΙΚΕΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ από την «Αμφικτυονία Ελληνισμού»

·                     (2) ΕΠΑΙΝΟΙ (πεζό-ποίηση) από την Ένωση Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδας

·                     ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΔΙΑΚΡΙΣΗ από τους «ΑΡΓΟΝΑΥΤΕΣ»

·                     ΒΡΑΒΕΙΟ για το πολιτιστικό και κοινωνικό μου έργο από την «Αμφικτυονία Ελληνισμού»

·                     ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΔΙΑΚΡΙΣΗ από τον Σύνδεσμο Εκδοτών  Βόρειας  Ελλάδας  για την προσφορά μου στα ελληνικά γράμματα και τον πολιτισμό

·                     ΒΡΑΒΕΙΟ  ΤΟΥ  «ΑΜΦΙΚΤΥΟΝΟΣ  ΠΙΝΔΑΡΟΥ»  από  την  «Αμφικτυονία Ελληνισμού»

·                     ΕΠΑΙΝΟΣ «ΝΑΝΑ ΚΟΝΤΟΥ» από την Ένωση Σμυρναίων  –  Μικρασιατών Βορείου Ελλάδος

·                     Β’ ΒΡΑΒΕΙΟ ΔΟΚΙΜΙΟΥ από την Εταιρεία Τεχνών-Επιστήμης-Πολιτισμού  Κερατσινίου Ν. Αττικής

·                     (2) ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΤΙΜΗΤΙΚΕΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ (πεζό-ποίηση) από τη Διασπορική Στοά Μελβούρνης Αυστραλίας

·                     Β΄ ΒΡΑΒΕΙΟ ΠΟΙΗΣΗΣ από τον Λογοτεχνικό Όμιλο «ΖΑΛΩΝΗ»

·                     ΒΡΑΒΕΙΟ της Ακαδημίας Κοινωνικών Ευθυνών και Πολιτιστικών Σχεδιασμών

·                     «ΤΙΜΗΣ ΕΝΕΚΕΝ ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΩΝ ΕΝΕΚΕΝ» από το Νοσοκομείο του ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ Θεσ/νίκης

·                     ΒΡΑΒΕΙΟ από τον Πολιτιστικό Ποντιακό Σύλλογο Κομνηνών για την πολυετή και ανεκτίμητη προσφορά μου  στα πολιτιστικά δρώμενα του τόπου μου

·                     Α’ ΒΡΑΒΕΙΟ ΕΠΙΚΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ από τον Φιλοζωικό Σύλλογο Φθιώτιδας

·                     Α’ ΒΡΑΒΕΙΟ ΠΟΊΗΣΗΣ από την Αμφικτυονία Ελληνισμού

·                     ΒΡΑΒΕΙΟ από τον Δήμο Εορδαίας για τη συνεισφορά μου στον πολιτισμό της Εορδαίας

·                     ΒΡΑΒΕΙΟ "ΑΙΑΝΗ" από την "Αμφικτυονία Ελληνισμού"

·                     ΤΙΜΗΤΙΚΗ από το Μαυροδένδρι Κοζάνης για την προσφορά μου στην ιστορία και στον πολιτισμό

·                     ΔΙΠΛΩΜΑ από το Διεθνές Φεστιβάλ Χορευτικών και Μουσικών Συγκροτημάτων του Οργανισμού «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ»

·                     ΒΡΑΒΕΙΟ από το «Kαφενείο των Ιδεών» Σαλαμίνας και την UNESCO

·                     ΤΙΜΗΣ ΕΝΕΚΕΝ από το «Αρχείο Ιστορίας και Τέχνης» Καισάρειας Κοζάνης

·                     ΤΙΜΗΣ ΕΝΕΚΕΝ από το Λαογραφικό Όμιλο Μελίκης & Περιχώρων

·                     ΑΝΑΜΝΗΣΤΙΚΟ ΔΙΠΛΩΜΑ από την "Αμφικτυονία Ελληνισμού"

·                     ΒΡΑΒΕΙΟ ΕΥΠΟΙΙΑΣ από την "Αμφικτυονία Ελληνισμού"

·                     ΒΡΑΒΕΙΟ από την «Ακαδημία Κοινωνικών Ευθυνών και  Πολιτιστικών  Σχεδιασμών»

·                     ΒΡΑΒΕΙΟ ΤΙΜΗΣ από την "Αμφικτυονία Ελληνισμού"

 10. Πείτε μας λίγα λόγια για το τελευταίο σας βιβλίο που έχει τίτλο: «Ο ποντικός και η θυγατέρα του», εκδόσεις Φίλντισι. . 

Σας παρουσιάζω την εισαγωγή του έργου μου αυτού, που έχει τίτλο «Συγγραφική και θεατρική παράσταση για ανηλίκους»:

«Η προσέγγιση των παιδιών στο δραματικό παιχνίδι πετυχαίνεται με την κατάλληλη παιδαγωγική στάση. Τα παιδιά φαίνονται να το αγαπούν και να το επιζητούν μέσα σε ομάδες εργασίες με όλη τη δύναμη της επινόησης, της φαντασίας και της συνείδησής τους. Μέσα σ' αυτό εκδηλώνουν κάποια από τα προτερήματα και τις διαθέσεις τους μη επιτρεπτά στις άλλες σχολικές τους δραστηριότητες.Μέσω αυτού, αποκαλύπτεται ο ένας προς τον άλλο, οδηγούνται σε αλλαγές συμπεριφοράς και διαφοροποιούνται οι μεταγενέστερες σχέσεις παιδιών και εκπαιδευτικών εμψυχωτών. Μέσα από την έκφρασή τους αποκτούν μεγαλύτερη ελευθερία λόγου και κινήσεων, συνενοχή μεταξύ των συμμετεχόντων, εμπιστοσύνη στον εαυτό τους και προσωπική δύναμη. 

Στην εμψύχωση για δραματικό παιχνίδι, η παιδαγωγική στάση θέλει αυτηκοϊα, πρόταση, διδασκαλία, εμπιστοσύνη.Τα παιδιά όταν αγαπήσουν και γνωρίσουν το θέατρο, βιώνουν την εμπειρία που τους δίνει ευχαρίστηση και ασκούν κριτική δραστηριότητα. Είναι πιο άνετα στις δραστηριότητες δημιουργικότητας, γνωρίζουν τον εαυτό τους και τους συμμετέχοντες, μαθαίνουν τον θεατρικό σχεδιασμό αναπτύσσοντας διαίσθηση και δημιουργικότητα και θεμελιώνουν την ανάδειξη εκμάθησης πολλαπλών γνώσεων. 

Η αίθουσα εργαστήριο του δραματικού παιχνιδιού στα σχολεία σε ένα ιδιαίτερο χώρο προϋποθέτει την διδασκαλία του χορού, της ρυθμικής και της συνύπαρξης του θεάτρου. Ένας χώρος, που μπορεί να διαθέτει κύβους, στρωματάκια ασκήσεων, κουρτίνες, υφάσματα, καπέλα, σύνεργα του μακιγιάζ, ετερόκλητα αντικείμενα που διεγείρουν το παιχνίδι κ.α. Η εξοικείωση με το χώρο αυτό όπου θα προβάλλουν με παιχνίδια - ασκήσεις τον εαυτό τους και θα εκδηλώσουν τις πρώτες κινητικές και φωνητικές τους παρορμήσεις είναι υψίστης σημασίας για την έκφραση, την καλλιέργεια των ικανοτήτων και τη δημιουργικότητα τους. 

Η ενεργοποίηση ως προκαταρκτική άσκηση λειτουργεί ως προθέρμανση για το σώμα και το εγκλιματίζει στο χώρο της δουλειάς του αναζωογονώντας τη φαντασία, τη μνήμη, την ευαισθησία. Ακολουθεί η χαλάρωση ως προκαταρκτική δραστηριότητα που αφορά το σώμα και το μυϊκό του σύστημα και την αναπνοή μετριάζοντας τη φυσική υπερδιέγερση των παιδιών και οδηγώντας τα σε μια καλύτερη γνωριμία με τον εαυτό τους.

Παιχνίδια - ασκήσεις εξωτερίκευσης, εξερεύνηση δραματοποίησης και θεατροποίησης αναμιγνύονται με τα όνειρα των παιδιών και ως παιχνίδια συγκέντρωσης ευνοούν την εσωτερική πορεία της αναζήτησης τους. Η συγγραφή και η παράσταση δεν μπορούν να προκύπτουν δίχως την εξοικείωση με το θέατρο και την παρουσία μιας προγενέστερης θεατροποίησης. 

Η πρακτική της γραφής που προτείνεται είναι μια γραφή δοκιμαστικής δουλειάς που γεννιέται από την επιθυμία των παιδιών να μοιραστούν τα όνειρα, τις φαντασιώσεις, τις παρατηρήσεις, τις κριτικές, τις προβολές τους στον εκπαιδευτικό - εμψυχωτή που θα το δουλέψει με τα παιδιά και γεννιέται κυρίως από τις γνώσεις τους στο θεατρικό τομέα και το τι είναι σε θέση να χρησιμοποιούν και να χειρίζονται προς όφελός τους. Η συγγραφή συνοδεύει τα στάδια της εξοικείωσης με το θέατρο και δεν περιορίζεται, αλλά κατέχει μία σωστή θέση στην καρδιά της θεατρικής εμπειρίας.

Η γραφή ορίζει την κίνηση ή τον ήχο και η σχέση της με τον αυτοσχεδιασμό και τη διαμόρφωση του θεατρικού σχεδίου εκδηλώνεται με τρόπο ορατό κατά τη σύνταξη του σκελετού, η οποία βοηθάει τα παιδιά να συλλάβουν την έννοια της δομής και να διαμορφώσουν τη διάρθρωση ενός σκετς ή μιας ιστορίας. Στο βιβλίο του σκηνοθέτη που θα μείνει η γραπτή μνήμη του θεάματος, τα παιδιά καταγράφουν σκηνικές πληροφορίες, κρίσιμα σημεία των διαλόγων και συζητούν την κατανομή των αρμοδιοτήτων για να ξεκινήσει η προετοιμασία της παράστασης, χαρίζοντας της τα χρώματα που η μνήμη αρέσκεται να φαντάζεται.

Η γραφή παίρνοντας υπόψη τις επιλογές των σκηνικών και των κουστουμιών φτάνει στη στιγμή της πραγμάτωσής της, όπου ο εκπαιδευτικός - εμψυχωτής παίζει το ρόλο του συγγραφέα, σχηματοποιεί, θεμελιώνει, γράφει όσα επινοούν τα παιδιά. Έτσι, η παράσταση είναι ήδη γνωστή στα παιδιά και αυτό που έχει σημασία είναι ότι θα βρίσκονται σε μια οικεία κατάσταση. Η συγγραφή για το θέαμα αποτελεί τη βασική συλλογική πράξη που προαναγγέλλει την παράσταση λαμβάνοντας υπόψη κι εντάσσοντάς τα σκηνικά, δραματικά και θεατρικά σημεία που έχουν ένα δραματικό ρόλο.

Η συγγραφή ενός θεατρικού έργου αποτελεί μια απαιτητική περιπέτεια για τα παιδιά, με τη γραφή από ιστορίες και επεισόδια και θα γραφτεί με χρήση της θεατρικής λογοτεχνίας, της ποίησης και του τραγουδιού, εμπλουτισμένη με κομμάτια λυρικά στα οποία τα παιδιά είναι ευαίσθητα. Έργο του συγγραφέα μέσα από τη γραφή του είναι να μορφώσει και να ψυχαγωγήσει προετοιμάζοντας τα παιδιά να νιώσουν τη χαρά της γνώσης και της ισότιμης συμμετοχής, να συντελέσει στη σύνθεση του παιχνιδιού τους με το θέατρο και να τους οδηγήσει στην πραγμάτωση της παράστασης όπου θα νιώσουν την ελευθερία της δημιουργικότητας μέσω της εξωτερίκευσής τους.

Στόχος του συγγραφέα είναι τα παιδιά να αναγνωρίσουν το θέατρο ως μέσο έκφρασης που θα τους προσφέρει έντονη ευχαρίστηση και ο ίδιος να συμβάλλει στην ανάπτυξη και την αξιοποίηση της αληθινής θεατρικής τέχνης του παιδιού όπως και στην καλλιτεχνική ωρίμανση του μέσω του δραματικού παιχνιδιού του που θα προβάλλει και να οδηγήσει στην απελευθέρωση της δημιουργικής φαντασίας των παιδιών καθώς και να συντελέσει στην πρόσβαση των παιδιών να δημιουργήσουν παρόμοια έργα».

 11. Ποια είναι η αγαπημένη σας ώρα μέσα στην ημέρα που κάθεστε και γράφετε;

 Κυρίως οι απογευματινές και περισσότερο οι βραδινές ώρες είναι εκείνες που κάθομαι και γράφω, σε στιγμές απόλυτης ησυχίας και χαλάρωσης.

 12.  Πως είναι η ζωή ενός λογοτέχνη στα χρόνια της κρίσης;

 Δύσκολη από οικονομικής και ψυχολογικής άποψης, τόσο που πολλές φορές το ηθικό είναι πεσμένο, με αποτέλεσμα πολλές φορές την αποστασιοποίηση από το γράψιμο.

 13. Πως θα χαρακτηρίζατε τη λογοτεχνική παραγωγή σήμερα;

Αρκετά καλή έως σήμερα και σήμερα. Υπάρχει αμείωτο ενδιαφέρον για λογοτεχνική δημιουργία είτε σε προσωπικό είτε σε ομαδικό επίπεδο.

 14. Ποιο θεωρείτε πως είναι το μυστικό της επιτυχίας ενός Best Seller;

Η καλή ψυχική διάθεση, η υπομονή, η επιμονή και η τεχνική του εκάστοτε συγγραφέα που θέλει και μπορεί να είναι εμπορικός, γιατί είναι δύσκολο το κομμάτι αυτό, παρόλο που θεωρείται εύκολο.

 15. Αν έπρεπε να επιλέξετε ανάμεσα στο έντυπο ή στο ηλεκτρονικό βιβλίο, εσείς ποιο θα επιλέγατε; 

 Και τα δύο θεωρώ πως είναι ενδιαφέροντα. Προσωπικά όμως επιλέγω περισσότερο το έντυπο για να το ρουφώ διαβάζοντάς το όποτε και όσο θέλω εγώ, δίχως τη χρονομέτρηση του κόστους από το Internet.

 16.  Ποια συμβουλή θα δίνατε σ’ ένα νέο λογοτέχνη;

 Να είναι έντιμος, σεμνός και ειλικρινής. Να μην είναι εγωιστής διαβάζοντας μόνο τα δικά του γραπτά, αλλά να διευρύνει τους ορίζοντες του και με άλλα βιβλία λογοτεχνών. 

 17. Τώρα ας περάσουμε στην πλευρά του αναγνώστη. Ποιο είναι το τελευταίο βιβλίο που διαβάσατε;

Ειλικρινά δεν θυμάμαι, γιατί διαβάζω πολύ και συνέχεια. Διαβάζω όμως περισσότερο ξένους συγγραφείς (99%), κυρίως Ευρωπαίους και έχω μεγάλες επιρροές απ’ αυτούς. 

 18. Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;

 Δεν έχω ιδιαίτερη προτίμηση σε κάποιους. Μ’ ενδιαφέρουν όσοι πρωτοτυπούν και έχουν να πουν κάτι περισσότερο από τους σταθερά κλασικιστές και μη νεωτεριστές.

 19. Ποια είναι τ’ αγαπημένα σας βιβλία;

Όλα τα βιβλία που διάβαζα μέχρι σήμερα έχουν κάτι ενδιαφέρον και πολύπλευρο να πουν και να δείξουν. Αγαπώ ό,τι έχω διαβάσει κατά προτίμηση μέχρι σήμερα, δίχως ταμπέλες και υποδείξεις για κάποια.

 20. Τελευταία ερώτηση. Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια στο χώρο της λογοτεχνίας;

Να συνεχίσω και να υπάρχω στον χώρο αυτό, γιατί τον λατρεύω, αναζωογονούμαι και ενδυναμώνομαι ψυχικά και εγκεφαλικά. 

  ----------------------------------------------------------------------------------------------------------

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΠΑΡΘΕΝΑΣ ΤΣΟΚΤΟΥΡΙΔΟΥ

Η Παρθένα Τσοκτουρίδου γεννήθηκε στην Πτολεμαϊδα Εορδαίας. 

Συγγράφει από το 1994. Ασχολήθηκε με τη ζωγραφική, το θέατρο, τη δημοσιογραφία και τη σκηνοθεσία παιδικών θεατρικών παραστάσεων. 

Η πολυσχιδής και πολυετής δράση της δημοσιεύτηκε κατά καιρούς σε εφημερίδες, περιοδικά και τηλεοπτικά κανάλια. 

Είναι ενεργό μέλος στην Ένωση Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδας και σε διάφορους συλλόγους. Συμμετείχε σε ανθολογίες (24) λογοτεχνικών και εικαστικών βιβλίων, σε λογοτεχνικά περιοδικά, ποιητικά ημερολόγια και σε εγκυκλοπαίδειες. 

Εξέδωσε (14) λογοτεχνικά βιβλία και ασχολήθηκε με μελέτες, λαογραφία, ιστορία, εικαστικά.

 Παίχτηκαν (3) παιδικά θεατρικά της έργα και μια ποιητική της ιστορική σύνθεση σε διάφορα μέρη της Ελλάδας από καλλιτεχνικές ομάδες. 

Βραβεύτηκε (32) φορές από διάφορους πολιτιστικούς και εκδοτικούς φορείς. 

Μελοποιήθηκαν (6) ποιήματά της, παρουσίασε πάμπολλες ποντιακές εκδηλώσεις με ομιλίες και ποίησή της σε δημόσιους χώρους και τηλεοπτικά κανάλια. 

Παρουσίασε λογοτεχνικά βιβλία πολλών συγγραφέων και ποιητών, καθώς και δικά της. Διοργάνωσε χορευτικά φεστιβάλ και παντός είδους λογοτεχνικές και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις. Συμμετείχε σε πολλά λογοτεχνικά συνέδρια και ομαδικές εκθέσεις ζωγραφικής με έργα δικά της.

----------------------------------------------------------------